Patuloy sa pag-iyak si haring-araw

Tuluyan nang nalunod ang lupang uhaw

Sa kalsada’y amoy na ang alingasaw

Basura sa estero’y nangingibabaw

Taho! Taho! Iyan ang sigaw ng mama

‘Di alintana ang paglusong sa baha

Dala’y pagkalaki-laking mga lata

Lama’y pag-asa ng kaniyang pamilya

Sa isang bahay, mayroong estudyante

Inaabangan, balitang walang klase

Upang malayo sa titser na salbahe

Lunod na sa gawaing napakarami

Mayroong liblib at malayong probinsya

Mga magsasaka ay nag-aalala

Lupa’y tuyo, gaya ng kanilang bulsa

Hinihiling na ulan ay bumuhos na

Sa tag-ulan ay maraming makikita

May mga bulong, kani-kaniyang storya

Maaring sumpa, maaaring grasya

Na kahit pa mulat, may takip ang mata